SDE of EBITDA om een ​​bedrijf te waarderen?

Onderscheid maken tussen SDE (Seller's Discretionary Earnings) en EBITDA (Earnings Before Interest, Taxes, Depreciation and Amortization) is van cruciaal belang bij het beoordelen van de waarde van uw bedrijf. Dus, aan welke maatstaf moet u prioriteit geven bij het waarderen van uw onderneming?

SDE en EBITDA zijn verschillende benaderingen voor het meten van de winstgevendheid of cashflow van een bedrijf. Het cruciale contrast kan als volgt worden samengevat:

• De SDE fungeert als de belangrijkste maatstaf voor het beoordelen van kleine bedrijven, waarbij de vergoeding van de eigenaar als aanpassingsfactor wordt meegenomen.
• EBITDA neemt het voortouw bij de beoordeling van middelgrote tot grote bedrijven, waarbij het salaris van de eigenaar bij de aanpassingen wordt weggelaten.

Bij zowel de SDE- als de EBITDA- berekeningen spelen talloze aanpassingen een rol. Elementen zoals rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie worden in beide maatstaven op elkaar afgestemd, waarbij vaak parallellen in het aanpassingsproces voorkomen. Niettemin ligt de crux in de uitsluiting door EBITDA van de compensatie van de eigenaar.

Het doel van het berekenen van SDE en EBITDA is om eerlijke vergelijkingen tussen diverse bedrijven te garanderen. Om tot een gestandaardiseerde evaluatie te komen is consistentie in de toepassing van de aanpassingscriteria voor SDE en EBITDA van cruciaal belang.

SDE speelt een rol bij het waarderen van kleine bedrijven waarbij de eigenaar actief betrokken is. In dergelijke gevallen blijkt het lastig om de grens te bepalen tussen bedrijfswinsten en de beloning van de eigenaar. SDE lost dit probleem effectief op door bedrijfswinsten en de beloning van de eigenaar samen te voegen tot één enkele maatstaf die bekend staat als 'de discretionaire inkomsten van de verkoper': SDE.

Voor middelgrote bedrijven ( meer dan $1 miljoen aan EBITDA ) die kunnen worden beheerd door een externe leidinggevende, staat EBITDA centraal. Terwijl een eigenaar van een klein bedrijf zijn beloning zou kunnen behouden, zou de nieuwe eigenaar van een middelgroot bedrijf salarismiddelen moeten toewijzen aan de rol van een manager. Het belang van EBITDA komt naar voren bij het waarderen van middelgrote bedrijven, aangezien deze vaak worden overgenomen door bedrijven, waardoor na de overname de aanwerving en vergoeding van een manager of CEO nodig is.

Laten we dieper ingaan op de nuances van SDE en EBITDA, naast enkele kleine verschillen. U kunt er zeker van zijn dat u met dit inzicht beter in staat bent om de werkelijke waarde van uw bedrijf te ontcijferen.

Wanneer moet u SDE gebruiken?

SDE, zoals uiteengezet door de International Business Brokers Association (IBBA), omvat de inkomsten van een bedrijf voorafgaand aan:

• Rentelasten of -inkomsten (de “I” in EBITDA)
• Belastingen (inkomstenbelastingen, de “T” in EBITDA)
• Afschrijvingen en amortisatie (de “D” en “A” in EBITDA)
• Eenmalige baten en lasten
• Niet-operationele inkomsten en uitgaven
• Volledige vergoeding van de eigenaar voor één enkele eigenaar, waarbij de vergoeding van andere eigenaren wordt aangepast aan de marktwaarde.

De SDE fungeert als baken voor de waardering van kleine, door de eigenaar gerunde bedrijven waarbij de actieve betrokkenheid van de eigenaar intrinsiek is. Op dit gebied blijkt het lastig om onderscheid te maken tussen de winst van het bedrijf en de vergoeding van de eigenaar. Vaak zien bedrijfseigenaren af ​​van een traditioneel salaris en kiezen ze in plaats daarvan voor een ‘gelijkspel’. Als alternatief zou een eigenaar zichzelf kunnen compenseren onder de benchmark die hij aan een externe manager zou toewijzen. Beschouw een scenario waarin een bedrijfseigenaar zichzelf een jaarsalaris van €40.000 betaalt, terwijl de marktvraag voor zijn rol €100.000 per jaar suggereert.

Bovendien worden talloze persoonlijke uitgaven of “extraatjes” vaak door bedrijfseigenaren via het bedrijf afgetrokken, kosten die waarschijnlijk niet zullen worden gemaakt door een externe manager die toezicht houdt op de activiteiten. Deze voordelen kunnen onder meer een persoonlijk voertuig, lidmaatschap van een gezondheidsclub, uitgaven voor vakantiehuizen en persoonlijke reiskosten omvatten.

De SDE komt tussenbeide om deze ingewikkeldheden te harmoniseren door bedrijfswinsten en de vergoeding van de eigenaar samen te voegen tot een allesomvattende entiteit die 'de discretionaire inkomsten van de verkoper' wordt genoemd: SDE. Dit vertegenwoordigt de cumulatieve vergoeding die een potentiële eigenaar-exploitant potentieel zou kunnen realiseren. In wezen omvat het de potentiële beschikbare inkomsten, ongeacht de vorm ervan – of het nu gaat om extraatjes, salaris, trekking of dividenden.

SDE is de onmisbare maatstaf voor het waarderen van kleine, door de eigenaar gerunde bedrijven, gezien de verweven aard van bedrijfswinsten en de beloning van de eigenaar. De typische grens tussen ‘zakelijk’ en ‘persoonlijk’ vervaagt voor de meeste eigenaren van kleine bedrijven, waardoor differentiatie onhaalbaar wordt. Het berekenen van een passend managementsalaris voor kleine bedrijven is aanzienlijk genuanceerder dan voor middelgrote bedrijven.

Deze berekening is voornamelijk bedoeld voor bedrijven die minder dan ongeveer $ 1 miljoen aan SDE genereren en vindt vooral weerklank bij zakelijke makelaars. Deze makelaars zijn gespecialiseerd in bedrijven die worden geleid door eigenaar-exploitanten, waar de bekwaamheid van SDE echt uitblinkt.

Wanneer moet u EBITDA gebruiken?

EBITDA vormt een fundamentele maatstaf bij de beoordeling van bedrijven en vertegenwoordigt de winst (E) vóór (B):

• Interesse (ik)
• Belastingen (T)
• Afschrijving (D)
• Afschrijving (A)

Het domein van EBITDA heeft betrekking op middelgrote bedrijven, bedrijven met een EBITDA van meer dan $1 miljoen, en uitgerust voor extern management. In gevallen waarin eigenaar-exploitanten het schip besturen, wordt hun compensatie gecorrigeerd om in overeenstemming te zijn met de heersende marktnormen. Als een eigenaar bijvoorbeeld momenteel €500.000 per jaar verdient, terwijl de marktrente in totaal €200.000 bedraagt, komt de compensatie overeen met laatstgenoemde.

Als een eigenaar geen salaris ontvangt, wordt een passend marktconform salaris afgetrokken van de EBITDA-berekening. Op dezelfde manier wordt, als een eigenaar of manager een ontoereikende beloning ontvangt, een marktconform salaris van de manager of de CEO ingehouden, wat culmineert in de EBITDA. Ongeacht de compensatie van de huidige eigenaar vindt er normalisatie plaats naar de hedendaagse marktstandaarden, met een gemiddelde van $150.000 tot $300.000 voor de meeste bedrijven in het lagere middensegment.

Bij een overname door een private equity groep of onderneming blijft de vergoeding van de eigenaar onveranderd vanwege de noodzaak om een ​​manager in te huren. Dit staat in contrast met kleine bedrijven waar de compensatie voor de eigenaar intact blijft. Bij middelgrote ondernemingen is een managementsalaris van essentieel belang, waardoor de eigenaar geen compensatie hoeft te ontvangen.

Als een bedrijf bijvoorbeeld een SDE van $1.000.000 heeft, en een concurrent neemt deze over en betaalt een manager $200.000 per jaar, dan wordt de resulterende EBITDA $800.000 ($1.000.000 – $200.000 = $800.000). EBITDA komt naar voren als de rationele keuze voor de waardering van middelgrote bedrijven , aangezien deze bedrijven doorgaans worden overgenomen door entiteiten waarvoor na de transactie betrokkenheid van managers of CEO's nodig is.

De typische toepassing van EBITDA omvat bedrijven die meer dan $1 miljoen aan EBITDA genereren. is voornamelijk in dienst van fusie- en overnameadviseurs en investeringsbankiers die zich richten op de verkoop van bedrijven aan private equity-groepen, concurrenten en bedrijven. EBITDA krijgt ook betekenis in het domein van beursgenoteerde bedrijven, ook al staat het nettoresultaat vaak in de schijnwerpers.

EBITDA versus Adjusted EBITDA: EBITDA wordt vaak verweven met 'adjusted EBITDA', een term die aanvullende wijzigingen belichaamt die ontbreken in standaard EBITDA-berekeningen, vergelijkbaar met SDE-aanpassingen. Wanneer we het EBITDA-landschap doorkruisen, is het dus verstandig om te specificeren of er sprake is van EBITDA of van aangepaste EBITDA. M&A-adviseurs verwijzen vaak de aangepaste EBITDA in hun verhandeling over EBITDA.

Aangepaste EBITDA omvat wijzigingen die aan de standaard EBITDA ontsnappen, waaronder:

• Niet-operationele inkomsten of uitgaven
• Eenmalige inkomsten of uitgaven
• Niet-gerealiseerde winsten of verliezen
• Eigenaar voordelen

SDE of EBITDA

Hieronder wordt een grafiek weergegeven waarin het onderscheid wordt weergegeven tussen SDE, EBITDA en aangepaste EBITDA:

Hieronder vindt u een illustratief voorbeeld dat de varianties verduidelijkt:

Zijn de multiples hetzelfde voor SDE en EBITDA?

In bovenstaand scenario lijkt het logisch om consequent te kiezen voor waardering van de onderneming via SDE, omdat dit potentieel de hoogste waarde kan opleveren. Deze veronderstelling is echter niet accuraat. Veelvouden die verband houden met EBITDA overtreffen uiteraard die van SDE vanwege het intrinsieke idee dat een bedrijf dat wordt gerund door een manager een hogere waardering verdient in vergelijking met een bedrijf dat onder toezicht staat van een volledig betrokken eigenaar.

In scenario's waarin SDE of EBITDA het bedrijf op een levensvatbare manier zou kunnen waarderen, heeft de keuze over het algemeen een minimale invloed op de waarde. Om dit te illustreren, bekijken we het volgende voorbeeld binnen dezelfde bedrijfscontext, met zowel SDE- als EBITDA-waardering:

• $ 1.000.000 SDE x 3,0 veelvoud = $ 3.000.000 vraagprijs
• $750.000 EBITDA x 4,0 veelvoud = $3.000.000 vraagprijs

Uitgaande van een jaarlijkse vergoeding van $250.000 voor de eigenaar, leverde de uitkomst een SDE op van $1.000.000 en een EBITDA van $750.000 ($1.000.000 – $250.000 = $750.000). Opmerkelijk genoeg leverden beide waarderingsmethoden in dit voorbeeld identieke uitkomsten op.

Maar wat gebeurt er als de waardering van de SDE de op EBITDA gebaseerde waardering ? Hoewel het instinct zou kunnen suggereren dat de voorkeur wordt gegeven aan de op SDE gebaseerde aanpak, omvatten bedrijven die worden verkocht op basis van EBITDA-multiples vaak werkkapitaal (bestaande uit contant geld, voorraden, debiteuren en crediteuren) in de aankoopprijs. Laten we, om dit punt te onderstrepen, dieper ingaan op een laatste scenario, waarin licht wordt geworpen op de verschillende uitkomsten die voortkomen uit het toepassen van de multiple op EBITDA in plaats van op SDE.

Het is duidelijk dat berekeningen uit de echte wereld mogelijk niet zo nauwkeurig uitgelijnd zijn. Niettemin onderstreept dit voorbeeld dat de waarde doorgaans vergelijkbaar blijft, ongeacht of er gebruik wordt gemaakt van SDE of EBITDA.

Conclusie

Bedenk dat het verschil in cashflowbeoordeling , gecentreerd rond de beloning van de eigenaar, het kerncontrast vormt tussen SDE en EBITDA. Voor bedrijven die minder dan $ 1 miljoen aan inkomsten genereren, kunt u kiezen voor SDE, inclusief een vergoeding voor de eigenaar. Voor degenen die de $ 1 miljoen overschrijden, kiest u voor EBITDA, exclusief de compensatie van de eigenaar. Zorg in beide scenario's voor de grootst mogelijke duidelijkheid bij het presenteren van de waarde van het bedrijf.