Bedrijfswaardering en rendement op investering (ROI)

Wanneer we ons verdiepen in het kopen of verkopen van een bedrijf, komt een cruciale overweging naar voren: het rendement op de investering (ROI). Wanneer u de waarde van een bedrijf beoordeelt, wordt ROI synoniem met het rendement op een onderneming gedeeld door het geïnvesteerde bedrag. Illustreren:

$100.000 opbrengst / $1.000.000 investering = Een opmerkelijke ROI van 10%

Het afleiden van de ROI is zowel snel als eenvoudig, waardoor u potentiële winsten uit diverse investeringen kunt vergelijken, waardoor u scherpzinnig beslissingen kunt nemen. Maar hoewel het begrijpen van ROI van onschatbare waarde blijkt, is het van cruciaal belang om de beperkingen ervan te erkennen. Deze maatstaf gaat voorbij aan cruciale elementen als tijd en invloed, onderwerpen die we in dit betoog verder zullen onderzoeken. Hoewel het zelden wordt gebruikt voor bedrijfswaardering , kan het begrijpen van de invloed van ROI op de waarde van een bedrijf en de gevoeligheid ervan voor talloze factoren uw inzicht aanzienlijk vergroten.

Op het gebied van bedrijfswaardering presenteert ROI zichzelf als het omgekeerde van een veelvoud. Als het veelvoud 4,0 bedraagt, is de ROI gelijk aan 25%. Ter illustratie:

EBITDA van $ 1.000.000 , of

$ 1.000.000 EBITDA gedeeld door $ 4.000.000 bedrijfsprijs = 25% ROI

Voor de meeste kleine bedrijven variëren de typische veelvouden van twee tot vier keer de SDE , wat zich vertaalt in een ROI van 25% tot 50%.

In het geval van middelgrote bedrijven schommelen de veelvouden tussen drie tot zes keer de EBITDA , wat overeenkomt met een ROI van 16,6% tot 33%.

In dit artikel:

• We onderzoeken aanvullende factoren die van invloed kunnen zijn op de ROI, waaronder de waardegroei van het bedrijf .
• We definiëren de grenzen van de ROI en benadrukken verschillende factoren waar geen rekening mee wordt gehouden.
• We presenteren alternatieve methoden voor het berekenen van rendementen wanneer ROI niet van toepassing is.
• We analyseren talloze elementen die de ROI beïnvloeden.
• We bieden begeleiding bij het kiezen tussen SDE en EBITDA voor bedrijfswaardering en hoe deze keuzes de ROI-resultaten beïnvloeden.
• We voeren een uitgebreid onderzoek uit naar de voor- en nadelen van ROI, samen met praktische strategieën voor de intelligente toepassing ervan bij het meten van potentiële bedrijfsrendementen .
• We beoordelen de geschiktheid van SDE en EBITDA voor ROI-berekeningen en onderzoeken alternatieve benaderingen.

Lees verder voor een volledig overzicht van de betekenis van ROI voor bedrijfswaardering .

Typisch rendement

Kijk eens naar de volgende grafiek, die vol vertrouwen de standaardrendementen (ROI) weergeeft die zowel kleine als middelgrote bedrijven omvatten, naast hun overeenkomstige veelvouden.

Wat is het doel van het berekenen van de ROI?

ROI wordt gebruikt om investeringen te vergelijken

De essentie van het berekenen van ROI ligt in de kracht ervan om investeringen naast elkaar te plaatsen voor kritische geesten. In hun zoektocht om het rendement te optimaliseren, worden beleggers steevast aangetrokken tot kansen met de gunstigste ROI in verhouding tot het risico. De handeling van het berekenen van de ROI voor diverse investeringen stroomlijnt de ingewikkelde taak van het maken van vergelijkingen en keuzes.

ROI wordt vanaf het begin gebruikt als een snelle waarderingsmethode

ROI functioneert als een snelle en voorlopige beoordeling, vaak vergeleken met een ' back of the envelop' -benadering, die voorafgaat aan de toepassing van ingewikkeldere methoden voor de evaluatie van rendementen, zoals de interne rentabiliteit (IRR). Het proces van het berekenen van de ROI breidt het voordeel uit van een snelle controle en prioritering van potentiële investeringen, culminerend in de oordeelkundige selectie van mogelijkheden die een diepgaander onderzoek rechtvaardigen. De verschillen in ROI tussen bedrijven en kopers , zelfs voor dezelfde onderneming, dragen aanzienlijk bij aan de breedte van de waarderingsbereiken die worden waargenomen binnen het domein van de bedrijfsbeoordeling.

Kijk eens naar dit voorbeeld: een bedrijf met een label van €2.000.000, wat een EBITDA van €200.000 oplevert. Met snelle berekeningen kun je snel de aantrekkingskracht van alternatieve beleggingen afleiden. In deze context bedraagt ​​de ROI een bescheiden 10%. Als u in een onderneming duikt die een ROI van 10% biedt, vindt u mogelijk weinig investeerders onder beleggers, vooral wanneer veiligere, hands-off mogelijkheden zoals onroerend goed of aandelen lonken. In uw toolkit met beleggingsinzichten schittert ROI als een pragmatische voorbereidende stap voordat u begint aan een diepere beoordeling van de vooruitzichten van een investering.

ROI wordt gebruikt als vuistregel

Beschouw ROI als uw praktische vuistregel: een pragmatische graadmeter die geen precisie nastreeft. Net zoals een kleermaker of timmerman voor snelle metingen op zijn duim vertrouwt, werken vuistregels, inclusief ROI, in dezelfde geest: praktisch maar niet nauwkeurig ontworpen. Net zoals uw duim niet is afgestemd op uiterst nauwkeurige metingen, probeert ROI ook geen exacte wetenschap te zijn. Het omarmen van ROI als een snel en gemakkelijk hulpmiddel is een strategische zet. Toch moeten de beperkingen ervan worden omarmd, en de toepassing ervan moet slim worden gehanteerd bij uw streven naar het berekenen van beleggingsrendementen.

ROI voor alle beleggingscategorieën

ROI is een cruciaal instrument dat snelle vergelijkingen tussen beleggingen mogelijk maakt, zowel binnen een enkele activaklasse als over verschillende activacategorieën heen. Zie een uitgebreide combinatie van rendementen over een spectrum van activaklassen.

Voordelen van het gebruik van ROI om een ​​bedrijf te waarderen

We benadrukken de belangrijkste voordelen die voortkomen uit het omarmen van ROI:

• Brede toepasbaarheid: De schoonheid van ROI ligt in de universele relevantie en moeiteloze berekening ervan. De brede acceptatie ervan vertaalt zich in een snelle beoordeling en prioritering van potentiële investeringen.
• Eenvoud opnieuw gedefinieerd: De schittering van ROI schittert in zijn gebruiksvriendelijkheid, die de complexiteit van berekeningen zoals de interne rentabiliteit (IRR) ruimschoots overtreft.
• Naadloze vergelijkingen: ROI fungeert als een naadloos kanaal voor het gemakkelijk vergelijken van beleggingsrendementen, of het nu gaat om onroerend goed, aandelen, obligaties of andere zakelijke ondernemingen.

Nadelen van het gebruik van ROI om een ​​bedrijf te waarderen

Het onderzoeken van de centrale nadelen van ROI levert cruciale inzichten op:

• Tijd genegeerd: een van de beperkingen van ROI ligt in het toezicht op de tijdelijke implicaties. Om dit te verhelpen, kunt u overwegen de ROI op jaarbasis te gebruiken (door het rendement door jaren te delen) of te kiezen voor het interne rendement (IRR) voor een uitgebreidere temporele analyse.
• Leverage Unaccounted: ROI schiet tekort in het aanpakken van de ingewikkelde invloed van leverage op cashflows en rendementen. Een tegenmaatregel is om gebruik te maken van de “cash-on-cash return” of IRR voor een nauwkeurige evaluatie van de impact van de hefboomwerking. Naarmate de hefboomwerking escaleert, wordt het potentieel voor winsten of verliezen groter, wat gepaard gaat met geëscaleerde risico's. Het is vermeldenswaard dat hogere rentetarieven de schuldendienst versterken, wat leidt tot lagere rendementen. Hoewel lagere rentetarieven het rendement verhogen, kunnen ze de bedrijfsprijzen opdrijven, waardoor het waargenomen voordeel teniet wordt gedaan.
• Kapitaalwaardering over het hoofd gezien: ROI omzeilt vaak de gevolgen van kapitaalgroei. In de meeste gevallen wordt uitsluitend rekening gehouden met lopende kasstromen zoals EBITDA, waardoor de invloed van de groei op de waarde van een bedrijf buiten beschouwing wordt gelaten.
• Potentiële waarde over het hoofd gezien: de reikwijdte van ROI omvat niet de potentiële waarde van een investering. softwarebedrijf , niet onderkend .
• Niet-financiële factoren verwaarloosd: ROI laat de impact van niet-financiële aspecten achterwege, inclusief de waarde van vrijheid of de kosten van verloren kansen.
• Risico niet aangepakt : Risico's blijven onontdekt in ROI-berekeningen. Bij het vergelijken van beleggingen met vergelijkbare rendementen zou de minder risicovolle optie aantrekkelijker kunnen blijken, wat de noodzaak benadrukt om rekening te houden met risico's.
• Inflatie buiten beschouwing gelaten: de toepassing van ROI moet oordeelkundig zijn bij het vergelijken van investeringen over perioden met ongelijksoortige inflatiecijfers. Om dit te corrigeren, gebruikt u het reële rendement voor een uitgebreide analyse.
• Ongeschikt voor startups: het berekenen van de ROI blijkt lastig voor startups. Hier neigen geavanceerde investeerders zoals durfkapitalisten naar de discounted cash flow (DCF) als een passendere evaluatiemaatstaf.
• Als u door de beperkingen van ROI navigeert, wordt een genuanceerd landschap blootgelegd dat essentieel is voor weloverwogen investeringsbeslissingen.

Concluderend: hoewel ROI een waardevol instrument is, is voorzichtigheid bij de toepassing ervan van het grootste belang. Een grondig begrip van de beperkingen en beoogde doelstellingen maakt het oordeelkundig gebruik ervan mogelijk, wat van onschatbare waarde blijkt te zijn voor kopers , verkopers als fusie- en overnameadviseurs.

Is een bedrijf echt een investering?

Dit roept een cruciale vraag op: kan een bedrijf worden gecategoriseerd als een “investering?” De Oxford English Dictionary definieert een investering als ‘de actie waarbij geld wordt geïnvesteerd om winst te maken’, een beschrijving die treffend van toepassing is op een bedrijf. Het is echter opmerkelijk dat deze definitie uitsluitend de investering van monetaire middelen omvat, met uitsluiting van de investering in iemands arbeid of persoonlijke inspanning. In wezen valt zweetgelijkheid hier niet onder.

Om het rendement op een investering effectief te berekenen, wordt het absoluut noodzakelijk om de waarde van persoonlijke inspanningen te ontwarren. Simpel gezegd houdt dit in dat u de waarde van uw arbeid, oftewel uw beloning, aftrekt van de SDE, wat een EBITDA oplevert, die vervolgens als basis dient voor rendementsberekeningen. Het bepalen van de waarde van uw arbeid kan afhangen van:

1. Uw gemiste opportuniteitskosten (die potentiële inkomsten elders vertegenwoordigen).
2. Het marktsalaris dat relevant is voor de leidinggevende rol binnen het bedrijf (ervan uitgaande dat je de leidinggevende verantwoordelijkheden op je neemt).

Denk bijvoorbeeld aan een software-ingenieur die een coffeeshop overneemt. Als de opportuniteitskosten van het niet beoefenen van software-engineering jaarlijks $150.000 bedragen, terwijl het marktsalaris voor de coffeeshopmanager (uw rol) $40.000 bedraagt, is het pragmatischer om uw opportuniteitskosten van $150.000 te gebruiken bij het berekenen van het potentiële rendement. Deze keuze komt overeen met het idee dat uw potentiële inkomsten elders zwaarder wegen.

Bijzondere aandacht wordt absoluut noodzakelijk wanneer er een substantiële kloof ontstaat tussen uw gemiste opportuniteitskosten en het geldende marktsalaris voor de leidinggevende rol. Als het vooruitzicht om substantieel meer te verdienen in een betaalde bedrijfsfunctie ($150.000) het vastgestelde salaris van de manager ($40.000) overschaduwt, kan dit een signaal zijn dat een bedrijf mogelijk geen gunstig rendement op de investering oplevert. Dit onderstreept precies waarom de waarde van een bedrijf afhankelijk blijft van de identiteit van de koper .

Laten we de ROI-berekening voor een klein bedrijf door middel van eenvoudige stappen demystificeren:

Beginnend met een eenvoudige berekening:

$200.000 SDE vermenigvuldigd met 3,0 = $600.000 vraagprijs = Indrukwekkende ROI van 33,33%

Wanneer we echter rekening houden met de aftrek van de waarde van uw arbeid op basis van het geldende marktconforme salaris van de manager , verandert de vergelijking:

$200.000 SDE – $40.000 salaris = $160.000 EBITDA

$160.000 EBITDA vermenigvuldigd met 4,0* = $620.000 vraagprijs = solide ROI van 25,80%

*Opmerkelijk is dat de EBITDA-multiples doorgaans hoger zijn dan de SDE-multiples.

Stel je nu voor dat je de waarde van je arbeid van de gemiste opportuniteitskosten , culminerend in deze berekening:

$200.000 SDE – $150.000 salaris = $50.000 EBITDA

EBITDA van $ 50.000 gedeeld door de vraagprijs van $ 600.000 = substantiële ROI van 8,33%

Het rendement op de investering (ROI) hangt in belangrijke mate af van het salarisbedrag dat in de berekening wordt meegenomen, afgestemd op uw individuele omstandigheden. Laten we eens kijken naar de volgende scenario's van een bedrijf dat $250.000 aan SDE produceert, gewaardeerd op een veelvoud van 3,0, wat overeenkomt met $750.000. Wees gerust, deze berekeningen zijn gebaseerd op vertrouwen.

Zeker, hier is de vernieuwde tekst op zelfverzekerde toon:

De ROI fluctueert op basis van de alternatieve kosten van de koper, vooral als de koper actief betrokken is bij het bedrijf. In wezen wordt de waarde van het bedrijf door verschillende kopers verschillend ervaren. Wanneer de alternatieve kosten voor de koper minimaal zijn, escaleert de ROI.

*Het is belangrijk op te merken dat de genoemde scenario's geen winst in kapitaalgroei of verhoging van de bedrijfswaarde omvatten, die we hieronder zullen bespreken.

Als we nadenken over wat een klein bedrijf werkelijk is, wordt het duidelijk dat het een investering van een ander soort is. Het is in wezen het verwerven van een rol, een baan.

De waarde van deze baan is echter niet uniform: deze varieert afhankelijk van de koper. Bijgevolg is de waarde van een klein bedrijf nauw verbonden met de identiteit van de koper.

De onderliggende realiteit is dat een aanzienlijk aantal kleine bedrijven hun activiteiten zouden stopzetten zonder de voortdurende betrokkenheid van de eigenaar. Voor veel van deze bedrijven zou het vertrek van de eigenaar onvermijdelijk binnen enkele weken of maanden tot sluiting leiden. In deze gevallen is de aankoop niet zozeer een zaak als wel een baan.

Is het via deze weg verwerven van een baan onwenselijk?

Helemaal niet, vooral als het een gunstige baan is op basis van uw persoonlijke criteria voor ‘gunstig’. Er is geen probleem met het kopen van een baan als de baan die u koopt groter is dan wat u gratis kunt krijgen. Talrijke individuen kunnen grotere inkomsten realiseren via bedrijfseigendom dan via traditioneel werk.

Neem het voorbeeld van een niet-Engelssprekende Koreaanse immigrant. Het vinden van een goedbetaalde baan kan een uitdaging zijn, maar het bezit van een klein bedrijf, zoals een slijterij, kan waarschijnlijk resulteren in een inkomen van zes cijfers. Dit verklaart de prevalentie van kleine bedrijven die eigendom zijn van immigranten in de Verenigde Staten. Ze kunnen uit dergelijke ondernemingen meer inkomsten genereren dan uit reguliere banen. Hun bereidheid om ‘een baan te kopen’ in de vorm van een bedrijf komt voort uit het financiële inzicht en het verhoogde verdienpotentieel dat dit biedt.

Wees gerust, dit perspectief onderstreept de grondgedachte achter de financiële levensvatbaarheid van bedrijfseigendom.

Wat ROI negeert bij het waarderen van een bedrijf

ROI negeert de waarde van vrijheid en kansen

Afgezien van de ROI-overwegingen is er een domein van niet-financiële elementen die aandacht verdienen, wat prominent wordt geïllustreerd door de belangrijkste drijfveer die individuen naar zelfstandig ondernemerschap drijft: vrijheid. Uitgebreid onderzoek onderstreept het feit dat een van de belangrijkste motivaties om aan een ondernemingsreis te beginnen de inherente waarde is die aan vrijheid wordt toegekend. Helaas schiet conventionele werkgelegenheid vaak tekort in het verwezenlijken van deze felbegeerde autonomie. Wanneer was de laatste keer dat u snel uw baan kon verlaten om voor een ziek kind te zorgen, en vervolgens overdag van een gekoeld biertje kon genieten, van pizza kon genieten en films met uw zoon kon delen? Op het gebied van het eigendom van kleine bedrijven is de luxe van ongebreidelde vrijheid uw voorrecht: u bezighouden met wat u wenst, wanneer u maar wilt, samen met wie u dierbaar is. Dat is de ondubbelzinnige belofte van dit bevrijdende pad.

Hoe divers de ambities ook mogen zijn, vrijheid krijgt voor ieder individu een verschillende mate van betekenis. Dit dynamische spectrum van waarden zorgt ervoor dat de potentiële waarderingsmarges voor bedrijven groter worden , waardoor een uitgestrekt landschap ontstaat. Kleine bedrijven brengen in essentie een scala aan niet-financiële voordelen met zich mee die inherent precieze kwantificering tarten; deze eigenschappen hebben in de ogen van verschillende mensen een uniek variërende waarde. Bijgevolg valt de beoordeling van een klein bedrijf binnen het domein van de hoge subjectiviteit.

Hoewel een baan op het eerste gezicht ‘gratis’ lijkt, vertalen de werkelijke kosten van zo’n baan zich vaak in een verlies van vrijheid. Dit besef drijft een substantieel deel van de ondernemers, inclusief ikzelf, aan. In plaats van genoegen te nemen met een baan die kosteloos is maar geen uitzicht op vrijheid biedt, zouden velen ervoor kiezen om te investeren in een bedrijf dat niet alleen winst belooft, maar, nog belangrijker, de mogelijkheid biedt om autonomie te bevrijden. Voor degenen die vrijheid hoog in het vaandel hebben staan, kunnen de kosten van ‘gratis’ ruimschoots opwegen tegen de letterlijke kosten ervan, als dit gepaard gaat met het opgeven van die kostbare vrijheid. Zoals Henry David Thoreau het treffend verwoordde: ‘ De prijs van wat dan ook is de hoeveelheid leven die je ervoor inruilt. ”

Het is van cruciaal belang om de inherente beperkingen van elk financieel model te onderkennen. Financiële modellen zijn fundamenteel numerieke constructies. Wanneer beslissingen uitsluitend door een financiële lens worden genomen, worden kwalitatieve elementen inherent buiten beschouwing gelaten – factoren die voor veel individuen een grotere invloed hebben dan alle kwantitatieve maatstaven bij elkaar. Het domein van de financiële modellen negeert kwalitatieve dimensies zoals de immateriële essentie van vrijheid. Hoewel het mogelijk is om te proberen deze kwalitatieve aspecten te kwantificeren, blijft het een enorme uitdaging om een ​​exacte dollarwaarde vast te stellen aan zoiets etherisch als persoonlijke vrijheid.

ROI negeert de effecten van kapitaalwaardering

Denk aan McDonald's, Walmart en Starbucks. Ze delen allemaal een rode draad: ze hebben gezamenlijk miljarden dollars aan kapitaalwinsten vergaard voor hun eigenaren. Doorgaans is het leeuwendeel van de totale rijkdom van een ondernemer vastgelegd in de vorm van kapitaalgroei binnen zijn bedrijf.

Als het gaat om het berekenen van de ROI, is het van het grootste belang om rekening te houden met de impact van kapitaalgroei, die de groei van de waarde van een bedrijf aangeeft. In de meeste scenario's stijgt de waarde van een bedrijf in samenhang met de winstgroei, hoewel niet noodzakelijkerwijs in directe verhouding. Bovendien bestaat er ook een potentieel voor een geleidelijke stijging van de bedrijfsmultiple, technisch gezien ‘meervoudige expansie’ genoemd. Laten we een paar scenario's bekijken voor een duidelijker beeld.

*Er wordt uitgegaan van een jaarlijkse stijging van 0,10 (bijvoorbeeld: 3,2 naar 3,3) van het veelvoud (hoe hoger de EBITDA, hoe hoger het veelvoud).

Het is belangrijk op te merken dat een groeipercentage van 20% op de lange termijn duidelijk niet haalbaar is. Niettemin toont dit voorbeeld op levendige wijze de aanzienlijke impact van kapitaalgroei op de ROI aan.

Laten we nu verder gaan met het berekenen van de invloed van het opnemen van de cumulatieve EBITDA van het bedrijf in de ROI-berekening.

Tenzij u over het vermogen beschikt om de toekomstige waarde van een bedrijf te voorspellen, blijft de precieze berekening van de ROI ongrijpbaar. Hoewel u een weloverwogen schatting of projectie van de ROI kunt maken, blijft het precies dat: een benadering.

Wanneer u probeert de ROI te bepalen in de context van een bedrijfsovername, is het absoluut noodzakelijk om rekening te houden met de invloed van groei op de waarde van het bedrijf. Uiteraard zal deze invloed variëren; ze zal minder uitgesproken zijn voor bedrijven met lagere groeitrajecten, zoals de detailhandel, en groter zijn voor snelgroeiende entiteiten zoals die in de technologiesector. Niettemin blijft de uitkomst, zelfs met nauwgezette berekeningen, op zijn best een ruwe graadmeter.

Het berekenen van de ROI voor bedrijven brengt inherent meer uitdagingen met zich mee vergeleken met andere investeringen, bijvoorbeeld onroerend goed, vanwege de complexiteit die gepaard gaat met het voorspellen van de toekomstige waarde van een bedrijf.

ROI negeert de effecten van tijd (op jaarbasis rendement)

ROI opereert in een domein dat zich niet bewust is van het verstrijken van de tijd en de effecten ervan op het rendement. Of een investering nu een ROI van 20% oplevert in één jaar of over een periode van tien jaar, de ROI blijft constant, onverschillig voor de tijdspanne. Het echte nut ervan komt naar voren wanneer twee investeringen tegen elkaar worden geplaatst, beperkt tot identieke tijdsbestekken voor een eerlijke vergelijking.

Als alternatief kunnen we het potentieel van de jaarlijkse analyse benutten om de ROI op jaarbasis te meten. Als de ROI bijvoorbeeld over vijf jaar 50% bedraagt, bedraagt ​​de ROI op jaarbasis 10%.

Hoewel aanvullende maatstaven zoals de interne rentabiliteit (IRR) ook in de schijnwerpers kunnen komen, is het belangrijk om te erkennen dat het berekenen van de IRR een grotere complexiteit met zich meebrengt en niet zo gemakkelijk toegankelijk is voor de gemiddelde belegger.

ROI negeert de effecten van hefboomwerking (“Cash-on-Cash Return”)

Bovendien houdt de ROI geen rekening met de invloed van hefboomwerking (zoals bankfinanciering) op het rendement. Laten we ons verdiepen in meerdere scenario's om te begrijpen hoe hefboomwerking de ROI beïnvloedt:

Zoals blijkt uit bovenstaande grafieken:

• De ROI escaleert samen met een grotere hefboomwerking.
• Het rendement wordt met name beïnvloed door de geldende rentetarieven.
• Een stijging van de rente komt overeen met een daling van de rendementen.
• Een grotere hefboomwerking leidt tot een hogere schuldenaflossing, waardoor het risico toeneemt.

Hoe gebruik ik ROI voor het waarderen van een bedrijf?

In de context van de verkoop van uw bedrijf is het uitsluitend vertrouwen op ROI wellicht niet de meest relevante of waardevolle maatstaf voor het bepalen van de waarde van uw bedrijf. Het belangrijkste voordeel van het gebruik van ROI ligt in de snelle en ongecompliceerde aard ervan: het is een handige 'achterkant van de envelop'-methode die snel kan worden toegepast.

Doorgewinterde beleggers beschikken over de gave om binnen enkele seconden de ROI voor een potentiële investering mentaal te berekenen, waardoor ze snel kunnen inschatten of een kans verdere overweging verdient. ROI is voor kopers een goed hulpmiddel om twee potentiële investeringen naast elkaar te plaatsen of om snel de noodzaak te beoordelen om dieper in het onderzoek naar een bepaalde investeringsmogelijkheid te duiken.

Laten we rekening houden met een praktisch scenario:

Stel je voor dat een vriend een investeringsvoorstel doet dat verband houdt met zijn bedrijf. Ze proberen $ 200.000 te lenen en verbinden zich ertoe u in een periode van tien jaar $ 300.000 terug te betalen. Een snelle mentale berekening levert op:

• Rendement = $ 100.000 ($ 300.000 – $ 200.000)
• ROI = 50% ($100k / $200k)
• ROI op jaarbasis = 10% ($100.000 / 10 jaar – zonder complicaties)

Een enkele blik leert dat maar weinig doorgewinterde beleggers deze investering zouden overwegen nadat ze slechts enkele seconden hadden besteed aan het inschatten van het potentiële rendement. Waarom kiezen voor een onderneming in een startup-wereld met een ROI van 10% als het historische rendement op openbare aandelen consistent varieert van 8% tot 10%?

In een eenvoudige toepassing kan de ROI worden teruggedraaid om het vereiste terugbetalingsbedrag te berekenen, gebaseerd op het gewenste rendement. Als publieke aandelen bijvoorbeeld 8% opleveren en deze belegging wordt gezien als vier tot vijf keer riskanter dan gevestigde publieke aandelen, zou een robuuste ROI op jaarbasis van 32%-40% nodig zijn om het inherente beleggingsrisico te compenseren. Voor een initiële investering van $200.000 zou het doel zijn om in slechts vijf jaar ongeveer $1.000.000 binnen te halen, wat feitelijk rekening houdt met de risicofactor.

Hier is hoe ik deze mentale wiskunde prompt uitvoerde:

• Eerst heb ik het risiconiveau van de investering gemeten om de gewenste ROI vast te stellen. Gezien het opmerkelijk hoge percentage mislukkingen van startups, samen met de operationele kosten en complexiteit van het toezicht houden op een klein belang in dergelijke ondernemingen, moest het rendement minstens vier tot vijf keer zo hoog zijn als het historische rendement van publieke aandelen. Met een verondersteld rendement op publieke aandelen van 8% leverde een vermenigvuldiging met vier tot vijf het beoogde rendement op van 32%-40%. Dit substantiële rendement is bepalend voor het inherente mislukkingspercentage van 50% van de startup.
• Door de “regel van 72” toe te passen (een formule die de verdubbelingstijd van een investering voorspelt op basis van het rendement), stelde ik vast dat een investering in vier jaar tweemaal zou verdubbelen bij een rendement van 36%. Hierdoor steeg de initiële investering van $200.000 naar $400.000 in jaar twee en verder naar $800.000 in jaar vier.
• Hierop voortbouwend heb ik 30% van $800.000 ($240.000) toegevoegd om $1.000.000 te bereiken.
• Dit veelomvattende proces ontvouwde zich in ongeveer 10 seconden hoofdrekenen. De schoonheid van het gebruik van ROI ligt in de snelheid en het gemak ervan. Tijdens een gebruikelijk lunchgesprek met een private equity- partner zouden dergelijke berekeningen gemakkelijk meerdere keren kunnen worden uitgevoerd. Het is onpraktisch om elke keer je toevlucht te nemen tot een rekenmachine en het ritme van het gesprek te verstoren, dus voeren professionals in het veld deze berekeningen vakkundig mentaal uit, terwijl ze een ononderbroken betrokkenheid behouden. Deze vaardigheid is een tweede natuur voor mensen die zich bezighouden met fusies en overnames, durfkapitaal of private equity .

Kijk eens naar een aflevering van 'Shark Tank' en u zult de frequente gevallen opmerken waarin rechters potentiële beleggingsrendementen beoordelen. Dit weerspiegelt hoe ROI in werkelijkheid functioneert –– een snelle, rudimentaire maatstaf voor beoordeling.

Sta mij toe een tweede voorbeeld te geven, dat een levendig beeld schetst van de praktische toepassing van ROI

Stel je voor dat een bedrijfseigenaar $ 10.000.000 voor zijn bedrijf zoekt, wat jaarlijks netto $ 2.000.000 oplevert. Aanvankelijk bedraagt ​​de ROI 20%. De zaken nemen echter een interessante wending als we bedenken dat het bedrijf, omdat het een groothandel is, een voorraadaankoop van $ 5.000.000 noodzakelijk maakt, los van de vermelde prijs. Deze aanpassing verschuift de ROI naar 13,33% ($2.000.000 / $15.000.000 = 13,33%). Op dit moment is het een situatie die nader onderzoek vereist – een punt waarop het van cruciaal belang wordt om ons te verdiepen in aspecten als de impact van de hefboomwerking, het bedrijfsrisico en het latente potentieel.

Stel dat de inventaris kan worden gefinancierd tegen een rente van 6%, wat resulteert in een jaarlijkse rente van $300.000 op de inventaris ($5.000.000 x 6% = $300.000). De opnieuw gekalibreerde EBITDA na schuldenaflossing bedraagt ​​nu $1.700.000, wat overeenkomt met een ROI van 17%.

Als de afgelopen jaren sprake was van afnemende inkomsten, brutomarges of winstgevendheid, escaleert het risicoquotiënt voor dit bedrijf. Een ROI van 17% zou in dergelijke omstandigheden niet standhouden, vooral gezien het feit dat rendementen op publieke aandelen doorgaans tussen de 8% en 10% liggen.

Als de eigenaar echter een EBITDA van €2.000.000 claimt, is het van het grootste belang om de EBITDA-berekening nauwgezet te onderzoeken. Wat zit er precies in hun berekeningen inbegrepen? Geeft hij blijk van een assertieve houding? Zijn salariskosten inbegrepen? Worden eventuele aanpassingen over het hoofd gezien?

Andere cruciale factoren komen ook in de schijnwerpers: de impact van leverage op acquisitiefinanciering , jaarlijkse kapitaaluitgaven (CapEx), de noodzaak van extra werkkapitaalinjectie, en de stabiliteit en voorspelbaarheid van kasstromen.

In gesprekken fungeert ROI als een waardevol kompas, dat het discours begeleidt door een geleidelijke ontsluiting van inzichten. Met elke laag die je loslaat, graaf je dieper, en terwijl je dat doet, evolueren de rendementen als reactie op de nieuw ontdekte facetten die van invloed zijn op het rendement of het bedrijfsrisico. Bijgevolg meet u voortdurend de ROI mentaal naarmate de discussie vordert, waardoor uw inzicht in het bedrijf wordt vergroot.

In de praktijk kan dit onderzoek ertoe leiden dat u een op maat gemaakte ROI-versie hanteert. Toch blijft de kerndoelstelling ongewijzigd: het snel beoordelen van het rendement van de investering om vergelijkingen te vergemakkelijken of om sneller te kunnen beoordelen of de investering – en bij uitbreiding het gesprek – de moeite waard is om na te streven. ROI fungeert als een intuïtieve vuistregel, waardoor snelle vergelijkingen van beleggingsrendementen mogelijk worden.

Wees voorzichtig bij het gebruik van ROI als maatstaf voor het evalueren van de overname van een klein bedrijf. Hoewel het berekenen van de ROI eenvoudig is, wordt er geen rekening gehouden met talrijke cruciale variabelen. Voordat u aan een ROI-berekening begint, is het verstandig om de volgende punten in gedachten te houden:

• Begin met het begrijpen van uw motief achter het berekenen van de ROI : welk doel dient dit?
• Bepaal de criteria die uw beslissing zullen begeleiden, en omvatten zowel kwantificeerbare als kwalitatieve aspecten. Als uw criteria sterk op het kwantitatieve neigen, houd er dan rekening mee dat geen enkele wiskundige formule kwalitatieve overwegingen kan adresseren.
• Denk na over de vraag of u een investeringsonderneming start of feitelijk een baan koopt. Als het uw bedoeling is om banen te verwerven, is ROI misschien niet de meest passende maatstaf.
• Weeg de geschiktheid af van het gebruik van SDE of EBITDA als de geprefereerde kasstroommeting.
• Wijs binnen de vergelijking een waarde toe aan uw persoonlijke arbeid.
• Denk bij uw evaluatie na over de waarde van vrijheid en ga na of dit een aanzienlijke invloed op uw beslissing zou moeten hebben. Als vrijheid substantiële waarde heeft, geef dan prioriteit aan bedrijven die de hoogste mate van autonomie beloven.
• Houd rekening met de alternatieve kosten die u moet maken.
• Houd rekening met de effecten van kansen en kapitaalgroei – vooral relevant als deze factoren van belang zijn. Geef in dergelijke gevallen prioriteit aan bedrijven met een substantieel groeipotentieel.
• Erken de rol van de tijdsfactor bij rendementsberekeningen.
• Verken diverse scenario's om te peilen hoe hefboomwerking uw rendement mogelijk kan beïnvloeden.
• Overweeg alternatieven voor ROI , zoals cash-on-cash rendement of het interne rendement.
• Als u het bedrijf als een investering beschouwt, plaats dan de ROI ervan naast die van andere beleggingsmogelijkheden zoals aandelen, obligaties of onroerend goed.

Elk van deze overwegingen is onder meer van cruciaal belang als u de vooruitzichten en kosten afweegt die gepaard gaan met de overname van een specifiek bedrijf.

Met deze alomvattende aanpak kunt u vol vertrouwen door de fijne kneepjes van bedrijfsevaluatie navigeren.

Moet ik SDE of EBITDA gebruiken om de ROI te berekenen?

Welke maatstaf (SDE of EBITDA) moet bij de berekening van de ROI worden gebruikt om de waarde van een bedrijf te beoordelen?

• Kies voor de SDE bij het waarderen van kleine bedrijven.
• Kies voor EBITDA bij de beoordeling van middelgrote bedrijven.

Het onderscheid is duidelijk. SDE omvat het salaris van de eigenaar, terwijl EBITDA dit uitsluit. Illustreren:

Gebruik SDE om kleine bedrijven te waarderen

SDE omvat het salaris van de eigenaar, en dit is logisch gezien het feit dat de meerderheid van de eigenaren van kleine bedrijven volledig bij de operatie betrokken is. Het weerspiegelt het feit dat een nieuwe koper waarschijnlijk ook fulltime in het bedrijf zal worden ondergedompeld. SDE dient als waarderingsmethode voor kleine bedrijven waarbij de nieuwe eigenaar na de sluiting fulltime verantwoordelijkheden op zich zal nemen. Ter illustratie: als iemand een klein bedrijf koopt dat jaarlijks $100.000 verdient en in de schoenen stapt van een fulltime manager die voorheen $50.000 verdiende, zal zijn totale inkomen $150.000 per jaar bedragen ($100.000 netto-inkomen + $50.000 salaris). Of de inkomsten afkomstig zijn uit bedrijfswinsten of uit eigen salaris, maakt voor de koper niet uit; het cruciale punt is dat ze jaarlijks ongeveer $150.000 in hun zak steken. Dit voorbeeld laat perfect zien hoe SDE zowel de bedrijfswinst als het salaris van de eigenaar omvat.

Gebruik EBITDA om middelgrote bedrijven te waarderen

EBITDA sluit bewust het salaris van de eigenaar uit, een bewuste aanpak in het licht van de manier waarop de meeste middelgrote bedrijven functioneren. Dergelijke bedrijven worden doorgaans bestuurd door een toegewijd managementteam, een structuur die ook na de overname blijft bestaan. EBITDA fungeert als de hoeksteen van de waardering voor middelgrote bedrijven, waarbij de teugels bij de sluiting . In gevallen waarin een private equity-groep (PEG) bijvoorbeeld een bedrijf overneemt, zullen zij een CEO aan boord nemen om de activiteiten na de overname te orkestreren. Als het bedrijf een netto inkomen van $1.200.000 genereert, rekening houdend met de jaarlijkse vergoeding van $200.000 van de eigenaar, bedraagt ​​de EBITDA $1.000.000 (waarbij de SDE $1.200.000 bedraagt). Deze afstemming ontstaat wanneer het overnemende bedrijf een nieuwe CEO zal benoemen met een jaarlijks salaris van $200.000.

Bij het vergelijken van investeringen is het verstandig om de ROI te berekenen met behulp van EBITDA, omdat deze de resterende cashflow weergeeft nadat het salaris van de eigenaar in aanmerking is genomen – wat de realiteit weerspiegelt dat iemand na de sluiting toezicht zal houden op de bedrijfsactiviteiten, meestal niet op vrijwillige basis. Bijgevolg moet bij de ROI-berekening rekening worden gehouden met het redelijke salaris van de eigenaar bij het aftrekken van de beschikbare cashflow.

Een belangrijke conclusie hier is dat het gebruik van SDE voor ROI-berekening een hogere ROI oplevert in vergelijking met EBITDA. Dit komt voort uit het opnemen van het salaris van de eigenaar in de cashflow, waardoor de cashflow toeneemt en het rendement toeneemt. Voor elk bedrijf waarbij de nieuwe eigenaar fulltime betrokken moet zijn, is een substantiëler rendement vereist om deze verplichting te dekken, wat vervolgens leidt tot een lager rendement of ROI. Op dezelfde manier hebben middelgrote bedrijven hogere multiples (lagere ROI) in vergelijking met kleine bedrijven, omdat ze vaak over een bekwaam managementteam beschikken en niet altijd de actieve betrokkenheid van de nieuwe eigenaar na de overname eisen.

Tips voor het gebruik van ROI om een ​​bedrijf te waarderen

Valideer de nauwkeurigheid van de cashflow: Houd er rekening mee dat alle rendementscijfers (ROI, IRR, enz.) afhankelijk zijn van een onberispelijk nauwkeurige cashflowbeoordeling. Bij het berekenen van de ROI is het van het grootste belang ervoor te zorgen dat het gebruikte cashflowcijfer ronduit nauwkeurig is. Vertrouwen op iemands beweringen over de cashflow is een valkuil die je moet ontwijken. Het feit dat iemand een EBITDA van $ 5 miljoen verkondigt, betekent niet per definitie dat dit waar is. Waakzaamheid is geboden, vooral bij de correctie voor het salaris van de eigenaar, vooral als meerdere familieleden een rol spelen in het bedrijf of als het salaris van de eigenaar niet objectief is en niet aansluit bij de geldende markttarieven .

Houd rekening met verschillen: het rendement bewijst zijn waarde bij het vergelijken van investeringen die vergelijkbare criteria delen. Het zou bijvoorbeeld nutteloos zijn om ROI te gebruiken voor het vergelijken van investeringen met uiteenlopende criteria zoals de volgende:

In de context van het vergelijken van twee investeringen is het absoluut noodzakelijk dat ze op de volgende belangrijke aspecten op één lijn liggen:

– Tijdsbestek
– Hefboomwerking
– Potentieel
– Risico

Wanneer deze elementen in harmonie zijn, kan een zinvolle vergelijking worden gemaakt. Wanneer er echter verschillen ontstaan, is het van cruciaal belang om de nodige aanpassingen door te voeren om deze verschillen op passende wijze op te vangen.

Alternatieven voor ROI

ROI blijkt een waardevol bezit te zijn als de beperkingen ervan goed worden begrepen. Niettemin zijn er gevallen waarin u misschien elementen wilt opnemen die buiten het bereik van ROI vallen, zoals de effecten van tijd of hefboomwerking. Gelukkig staan ​​er een aantal alternatieven tot uw beschikking voor computeropbrengsten, terwijl u rekening houdt met deze aanvullende overwegingen. Elk van deze alternatieven heeft zijn eigen sterke en zwakke punten.

Cash-on-cash rendement of rendement op eigen vermogen (ROE)

Cash-on-cash rendement speelt een rol bij het benutten of financieren van een deel van een transactie. Als u volledig contant betaalt, blijven zowel het contante rendement als de ROI identiek. Als er echter sprake is van hefboomwerking, dient het cash-op-cash rendement als maatstaf om de effecten van financiering op het rendement te meten.

Het cash-on-cash rendement is bijvoorbeeld cruciaal bij het beoordelen van het rendement van vastgoedbeleggingen vanwege hun financieringspotentieel, in tegenstelling tot het gebruik ervan bij aandelenmarktinvesteringen . Deze berekening helpt ook bij het bepalen van de optimale mix van schulden en eigen vermogen bij de overname van een bedrijf . Door verschillende scenario's uit te voeren, kunt u diverse kapitalisatiestrategieën vergelijken en de financieringsstructuur identificeren die het rendement maximaliseert en tegelijkertijd de risico-impact beperkt.

Intern rendement (IRR)

De IRR onderscheidt zich als een allesomvattende graadmeter voor rendementsbeoordeling, die de invloeden van zowel hefboomwerking als tijd omvat. De berekening ervan vergt echter inspanning en tijd vanwege de complexiteit ervan. De werkzaamheid van IRR is nauw verbonden met de beleggingsperiode. Onder degenen die vaak IRR gebruiken voor rendementsberekeningen bevinden zich private equity- en durfkapitaalentiteiten. Bovendien omvat het landschap meer geavanceerde iteraties van IRR, inclusief de gewijzigde interne rentabiliteit (MIRR).

Reëel rendement

Het reële rendement is een robuuste maatstaf, waarbij rekening wordt gehouden met de impact van de inflatie op het rendement. In een scenario waarin de waarde van een bedrijf in een jaar tijd met 8% stijgt, maar de inflatie 4% bedraagt, bedraagt ​​de werkelijke winst 4%. Terwijl persoonlijke financiële adviseurs vaak uitgaan van het reële rendement, komt de toepassing ervan bij acquisitie-evaluaties minder vaak voor – tenzij er een substantiële variatie in inflatiecijfers tussen de vergeleken investeringsperioden een rol speelt.